اعلام حریق. سستم اعلام حریق.دتکتور. دتکتور دودی.دتکتور حراری. دتکتور گازی
آشکارسازهای گازسوختی
آشکارسازهای گازسوختی از نوع آشکارسازهای نوع نقطه‌ای بوده و به گاز (گازها‌ی) تولید شده در اثر حریق پاسخ می‌دهند. به عنوان مثال، هنگامی که در اثر محدود بودن اکسیژن موجود، فرآیند سوخت ناقص رخ می‌دهد مونواکسید کربن تولید می‌شود. مونواکسید کربن توسط برخی اقلام و اشکال ساختمان امکان اشاعه دارد. بنابراین، در صورت وقوع حریق، آشکارسازهای مونواکسید کربن می‌توانند در فاصله قابل توجهی از محل حریق و در طبقاتی غیر از طبقه آغاز حریق، عمل نمایند. بایستی اقدامات احتیاطی لازم به عمل آید تا اطمینان حاصل شود که این امر باعث ارایه اطلاعات گمراه کننده به آتش نشانان یا سایر افرادی که به سگینال حریق پاسخ می‌دهند، نشود. حسگرهای الکتروشیمیایی موجود درون آشکارسازهای گازسوختی عمر محدودی داشته و پس از آن بایستی تعویض شوند. ضروری است که کاربر و بهره‌برداری کننده از مدت زمان کار هر آشکارساز گازسوختی مورد استفاده در سیستم هشدار و تشخیص حریق اطلاع داشته باشد.
آشکارسازهای شعله‌ای
آشکارسازهای شعله‌ای تشعشع مادون قرمز و یا ماوراء بنفش ساطع شده از شعله را آشکار می‌کنند. هر دو نوع این آشکارساز از سلو‌ل‌های حساس به تشعشع که شعله را مستقیماً یا از طریق عدسی‌های داخلی یا منعکس کنند‌ه‌ها، مشاهده و حس می‌کنند، استفاده می‌شود.
آشکارسازهای شعله‌ای مادون قرمز معمولاً به نحوی طراحی شده‌اند که به مشخصه‌هایی از شعله مانند فلیکر، اندازه یا بیش از یک فرکانس تشعشع معین پاسخ دهند. آشکارسازهای فضای آزاد و خارج ساختمان را می‌توان به نحوی طراحی کرد که به باندهای فرکانسی مادون قرمز مشخصی که جزء باند تشعشع خورشیدی نیستند پاسخ دهد. آشکارسازهای شعله ماوراء بنفش معمولاً در طول موج‌هایی که لایه اوزون آنها را در تشعشع خورشیدی فیلتر می‌کند عمل می‌نمایند. بنابراین آشکارسازهای ماوراء بنفش معمولاً به نور خورشید پاسخ نداده و می‌توان آنها را در خارج ساختمان به کار برد.
